[Fic B.A.P BANGXCHAN]
BAD (Love Is So BAD) ::: 7 Everything what you like
ฮิมชานผลักให้ยงกุกที่ทาบทับตัวเองเอาไว้เป็นฝ่ายนอนลงบนเตียงพร้อมกับย้ายตัวขึ้นมานั่งทับพอดีที่ส่วนกลางลำตัวของชายหนุ่มเอาไว้ทั้งที่ริมฝีปากของทั้งคู่ยังปรนเปรอจุมพิตให้กันไม่ห่าง
คนตัวขาวดูดเม้มริมฝีปากล่างของอีกฝ่ายแรงบ้างเบาบ้างราวกับกำลังยั่วยวนอีกฝ่าย
ก่อนจะส่งปลายลิ้นออกมาสัมผัสกับปลายลิ้นของอีกฝ่ายด้านนอกเรียวปาก
พร้อมกับขยับสะโพกเสียดสีกับส่วนนั้นของบังยงกุกซึ่งกำลังค่อยๆตื่นตัวขึ้นตามการชักนำ
“จะยั่วกันให้ฉันขาดใจหรือไง...คนสวย” บังยงกุกเอ่ยถามเสียงแหบพร่าพลางเอื้อมมือไปกดที่สะโพกของอีกคน
เพื่อให้หยุดขยับเสียดสีปลุกอารมณ์เขาไปมากกว่านี้
“แล้วถ้าผมไม่ยั่วคุณ...แล้วจะให้ผมไปยั่วใครดี...”
ฮิมชานตั้งคำถามค้างเอาไว้เท่านั้น
ดวงตาสวยเป็นประกายราวกับว่าเจ้าตัวกำลังเจอเรื่องสนุก
อีกทั้งริมฝีปากสีสวยยังเผยรอยยิ้มที่ดูช่างยั่วยวนเหลือเกิน
“...พี่ยงฮวาดีมั้ย...”
เอ่ยชื่อของบุคคลที่สามขึ้นมาเบาๆ พลางไล้มือไปตามรอยแยกของสาบเสื้อเชิ้ตของชายหนุ่มที่นอนอยู่ใต้ร่าง
“อื้อออ!!!” ฮิมชานร้องด้วยความตกใจเมื่ออยู่ๆมือหนาก็กระชากไหล่เขาให้ทรุดตัวลงไปหาอีกฝ่ายก่อนจะประกบจูบรุนแรง
“นั่งอยู่บนตัวฉันแบบนี้ ยังกล้าพูดชื่อคนอื่นอีกเหรอ
หืมมม~ อยากเจ็บตัวหรือไง” ยงกุกถามทั้งที่ยังคลอเคลียเรียวปากกับริมฝีปากสีสวยไม่ยอมห่าง
มือหนาก็เลื่อนมาปลดเข็มขัดกับกระดุมและซิปกางเกงของฮิมชาน
ซึ่งเจ้าตัวก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีด้วยการยกสะโพกขึ้น
ก่อนจะเป็นฝ่ายถอดทั้งกางเกงและชั้นในออกเอง
“คุณหึงผมกับพี่ยงฮวาเหรอ” ใบหน้าขาวก้มลงพลางคลอเคลียแก้มขาวกับแก้มของอีกคน
สะโพกเปลือยก็ขยับขึ้นถูเบาๆกับกางเกงผ้าเนื้อดีตรงส่วนกลางลำตัวของยงกุก
จนฮิมชานรู้สึกได้ถึงความคับแน่นภายในกางเกงของอีกฝ่ายที่เริ่มนูนขึ้นมา
“หึ...ฉันรู้ว่าเธอรู้คำตอบดี...”
...เขาทั้งหึง ทั้งหวงฮิมชานจนแทบจะยิงไอ้จองยงฮวานั่นทิ้งตอนนั้นเลยด้วยซ้ำ
ถ้ายองแจไม่ห้ามเอาไว้ซะก่อน...
“อื้อออ~ ตอบผมก่อน...” ฮิมชานผละจูบออก พลางจับใบหน้าของอีกคนให้ออกห่างจากหน้าของตัวเอง
ดวงตาคู่สวยส่อแววซุกซนซะจนยงกุกอยากจะฟัดให้ช้ำไปทั้งตัว
“ไม่” ชายหนุ่มตอบเพียงสั้นๆ พร้อมกับจับคนที่นั่งทับท่อนล่างของเขาให้เป็นฝ่ายนอนลงก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายใช้ร่างกายคร่อมฮิมชานเอาไว้
“ถ้าไม่ตอบ ก็ปล่อย...อื้อออ!!!”
เด็กเอาแต่ใจเริ่มแผลงฤทธิ์ทันทีเมื่อไม่ได้คำตอบที่ต้องการ
...เขาแค่อยากให้ยงกุกแสดงออกว่าต้องการเขาบ้าง
ก็เท่านั้นเอง...แม้ว่าความต้องการนั้นจะเกิดจากร่างกาย
ไม่ใช่เกิดจากความรักก็ตาม...
เรียวปากหนากดจูบลงปิดปากอีกฝ่าย
พร้อมลิ้นนุ่มหยุ่นถูกส่งเข้าไปในริมฝีปากสีสวย
ยงกุกมอบจุมพิตแสนร้อนแรงให้เด็กช่างพยศจนลูกแมวที่ทำท่าจะขู่ใส่เขาเมื่อครู่อ่อนระทวยลงจนกลายเป็นลูกแมวน้อยเชื่องๆอยู่ใต้ร่างกายของเขา
“หึ...สายไปแล้วคนสวย”
...ยั่วกันขนาดนี้
เขาไม่ปล่อยให้ฮิมชานหนีออกจากห้องเขาไปแน่นอน...
เรียวปากหนาที่ผละจากริมฝีปากสีสวยของคนใต้ร่าง
กดจูบลงบนแก้มขาวหนักๆก่อนจะเลื่อนไปขบเบาๆเข้าที่ใบหูที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ
เพราะอารมณ์รักที่ถูกยงกุกปลุกเร้าจากการใช้หัวเข่าเสียดสีไปที่ส่วนล่างอันเปลือยเปล่า
“อ๊าาา~ คุณ...ผม...” ฮิมชานครางหวิวคล้ายจะขาดใจ
พร้อมกับปลายเล็บที่จิกลงบนต้นแขนทั้งสองข้างของอีกฝ่าย
เมื่อยงกุกกดหัวเข่าลงที่ส่วนกลางลำตัวของเขาหนักขึ้น อีกทั้งมือหนายังสอดเข้าไปบดขยี้ยอดอกภายในเสื้อเชิ้ตของเขา
“หืมมม~ ว่าไงครับคนสวย...”
เสียงทุ้มกระซิบถามที่ข้างหู
ก่อนจะซุกไซร้จูบลงที่ซอกคอขาวไล้เลื่อยลงมาที่แผ่นอกที่กระเพื่อมขึ้นลงเร็วแรงตามแรงอารมณ์ที่กำลังถูกปลุกปั่น
“ผม...ไม่ไหว...อ๊าาา~”
ริมฝีปากหนาจูบลงที่แผ่นอกขาว
ขบกัดเข้าที่ยอดอกของอีกฝ่ายแรงๆผ่านเนื้อผ้าของเสื้อเชิ้ต
ฮิมชานแอ่นอกขึ้นรับสัมผัสที่แม้จะเจ็บแต่ก็ทำให้รู้สึกดีไปด้วยในคราวเดียวกัน
มือขาวโผเข้ากอดเข้าที่ศีรษะของอีกฝ่ายราวกับต้องการให้ยงกุกกระทำกับเม็ดไตที่หน้าอกของตัวเองให้มากขึ้นอีก
พร้อมกับเสียดสีส่วนกลางลำตัวเข้ากับหัวเข่าของอีกฝ่าย
“อะไรกันแค่นี้ก็ไม่ไหวแล้วเหรอ...เมื่อกี้ยังยั่วฉันอยู่เลย”
ยงกุกเคลื่อนตัวลงไปเรื่อยๆจนใบหน้าของเขาอยู่ใกล้กับส่วนกลางลำตัวของอีกฝ่ายไม่ถึงคืบ
“อ๊ะ!! อื้อออ~”
ฮิมชานครางกระเส่าด้วยทั้งเสียวซ่านจากริมฝีปากหนาที่กำลังกลืนกินส่วนนั้นของเขาเข้าไปและจากนิ้วยาวที่สอดเข้าไปภายในร่างกายของเขา
คนตัวขาวเกร็งไปทั้งตัวเมื่อบังยงกุกเร่งจังหวะขยับเข้าออกของนิ้วเรียวมากขึ้นเรื่อยๆ
พร้อมกับเรียวปากที่รูดสาวแท่งเนื้อสีสดเร็วขึ้นจนมือขาวต้องจิกลงที่ผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความเสียวซ่านที่พุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊าา!! คุณ...อื้อ!!” ความเสียวซ่านจากส่วนกลางลำตัวที่แข็งขืนซึ่งเสียดสีอยู่ภายในร่างกายของคนตัวขาว
ทำให้เด็กหนุ่มร้องไม่เป็นภาษา ทั้งสมองยังขาวโพลนไปหมด
ยิ่งยงกุกเร่งจังหวะมากเท่าไหร่
เล็บแหลมจากมือขาวก็ยิ่งจิกลงที่แผ่นหลังของชายหนุ่มแรงมากขึ้น
หากแต่ตอนนี้ความต้องการในกันและกันนั้นมันมากเสียจนเข้ามาแทนที่ความเจ็บปวดทางร่างกายไปเสียแล้ว
“อื้อ!!! จูบ...อ๊าา~ จูบผม...”
เสียงหวานครางแผ่วพลางโน้มลำคออีกคนลงมา
คลอเคลียริมฝีปากของตัวเองกับเรียวปากของอีกคน ราวกับลูกแมวกำลังอ้อนให้เจ้าของมอบความรักให้
ซึ่งบังยงกุกก็ไม่คิดจะขัดใจคนใต้ร่าง ริมฝีปากหนาประกบจูบลงไป
มอบจุมพิตแสนร้อนแรงจนฮิมชานแทบจะหลอมละลาย
“หันหลังสิ ที่รัก”
เสียงทุ้มกระซิบบอกอีกฝ่ายที่ข้างหู พลางถอดถอนส่วนนั้นออกจากร่างกายของเด็กหนุ่ม
“ผมไม่ใช่ที่รักของคุณ” ถึงจะบอกออกไปแบบนั้น
แต่ฮิมชานก็ยอมพลิกตัวนอนคว่ำหน้าลงอย่างที่อีกฝ่ายต้องการ สะโพกขาวหยัดขึ้นสูงเพื่ออำนวยความสะดวกให้อีกฝ่าย
“หึ...ใครที่ ‘ทำ’ กับฉันอยู่ตอนนี้ก็คือ ‘ที่รัก’
ของฉัน” เสียงทุ้มกระซิบบอกพลางกดจูบลงที่ท้ายทอยขาว
“อื้อ!! ผมเจ็บ...ใส่มันเข้ามาซักที ผมจะไม่ไหวแล้ว”
ฮิมชานร้องท้วงเบาๆเมื่อถูกอีกฝ่ายกัดที่หัวไหล่ขาว
ก่อนจะเร่งให้อีกคนทำในสิ่งที่ค้างอยู่จากเมื่อครู่
“อ๊าาาา~ คุณ...อื้อ!! เร็ว อ๊าาา~ เร็วอีก...”
คนตัวขาวร้องสั่งคนที่อยู่ด้านหลังเสียงกระเส่า พลางขยับสะโพกรับการเคลื่อนไหวของยงกุก
ชายหนุ่มโน้มตัวลงมาทาบทับร่างขาวที่นอนคว่ำเอาหน้าซุกลงกับพื้นเตียง
เรียวปากหนากดจูบไล้ไปที่ต้นคอเรื่อยมาถึงซอกหูที่เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อเพราะแรงอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้นจนใกล้ถึงขีดสุด
“ไม่เจ็บหรือไง หืมม~” เสียงทุ้มกระซิบถามเบาๆ ก่อนจะขบใบหูของอีกฝ่ายเล่น
“ไม่ อ๊าาา~ ผม...ผมต้องการ อื้ออออ!!! คุณ”
คำตอบที่ได้รับกลับมา ช่างน่าพอใจเหลือเกินสำหรับบังยงกุก
ชายหนุ่มยกยิ้มด้วยความพอใจก่อนจะขยับสะโพกเข้าหาอีกฝ่ายเร็วขึ้น แรงขึ้นตามคำขอ
“หึ...พูดแบบนี้ จะมาหาว่าฉันรุนแรงกับเธอไม่ได้นะ ที่รัก...”
กลับไปอ่านต่อและคอมเม้นท์ได้ที่นี่ฮะ >>> http://writer.dek-d.com/untitle_reila/writer/viewlongc.php?id=1190131&chapter=9
